Κριτική για τη Σφαγή της Λιουίζα Κουνιγιέ από τον Κωνσταντίνο Μπούρα

Στο Περί ου

Από τότε που χάθηκα στο δάσος περνώντας από την Golden Bridge του Chicago και με οδήγησαν στο κοντινότερο πυροσβεστικό όχημα ο έλαφος, η ελαφίνα και το ελαφάκι τους, ακούω μετά μανίας και μέχρι δακρύων την παραδοσιακή «Ελαφίνα» με την Δανάη και πρωτοστατώ στην διαρκή εκστρατεία κατά του κυνηγιού ελαφιού, ζαρκαδιού και άλλων αγρίων ζώων. Χάρηκα λοιπόν ιδιαίτερα που μία άγνωστη σε εμένα δραματουργός πιάνει το ίδιο θέμα και το επεξεργάζεται με άκρα δεξιοτεχνία, τόσο που το κοινωνούμενο μήνυμα να μην είναι προφανές αλλά να λανθάνει στο υπό-κείμενο αυτού του αριστουργηματικού αστικού δράματος με τον συμβολικό τίτλο «Σφαγή». (…)

Η Μαρία Χατζηεμμανουήλ επέτυχε να συζεύξει με την συνδημιουργική μετάφρασή της τον προτεσταντισμό με τον καθολικισμό με το εν γένει μεσογειακό πνεύμα και να συν-πλέξει αντιθετικά νήματα σε ένα  αξιοπρόσεκτο, επιφανειακώς ομογενές τέχνημα.

Διαβάστε ολόκληρη την κριτική ΕΔΩ