«Το Αίμα» – Ένταση στο Altera Pars. Γράφει η Άννα Παχή στο iart.gr
Μια καθηγήτρια φιλοσοφίας απάγεται από ανώνυμη, ανενδοίαστη τρομοκρατική ομάδα. Μέχρι να πληρωθούν τα λύτρα, την ακρωτηριάζουν κάθε δέκα ώρες, στέλνοντας τα κομμάτια της σε ανυποψίαστους πολίτες. Θα σωθεί; Το ερώτημα, όπως και η απάντηση, δεν έχει σημασία.
Αυτός είναι ο καμβάς πάνω στον οποίον η ομάδα του Altera Pars παρουσιάζει το σοκαριστικό κείμενο του Καταλανού Σέρτζι Μπελμπέλ. Το έργο ανεβαίνει για πρώτη φορά στην Ελλάδα. Ήταν καιρός.
Η Γυναίκα είναι εξ αρχής θύμα. Πληρώνει το τίμημα του γάμου της με έναν στυγνό βουλευτή. Θύτες, ένα ζευγάρι που υπακούει τυφλά στις εντολές της Οργάνωσης, μιας οργάνωσης που δε φαίνεται ποτέ, πλανάται απλώς πάνω από το δράμα της σαν αόρατος δήμιος που αποφασίζει και διατάσσει. Μαζί τους, ένα βαθιά πληγωμένο κορίτσι, που ακροβατεί μεταξύ της παιδικής αθωότητας και του ολοκληρωτικού σαδισμού. Συμμέτοχοι – συνένοχοι στο έγκλημα, χαρακτήρες απλοί, που όμως μεταμορφώνονται – ο καθένας ανάλογα με το χαρακτήρα του – όταν έρχονται σε επαφή με την ωμή βία. Η μεταμόρφωσή τους δεν είναι πλήρης. Μάλλον κάνουν ένα διάλειμμα φρίκης πριν επιστρέψουν στην καθημερινότητα. Σοκάρονται, λυπούνται, ανησυχούν, ξεχνούν. Όπως -ίσως- όλοι μας. Υπάρχει όμως κάτι που μας ενώνει. Το αίμα που ρέει στις φλέβες μας.
Πρόκειται για εξαιρετική, στο σύνολό της, παράσταση. To κείμενο ρέει αβίαστα, συνδυάζοντας καθημερινή και λόγια, αλλά όχι δυσνόητη, γλώσσα. Προφανώς ο συγγραφέας ευτύχησε να μεταφρασθεί από την Μαρία Χατζηεμμανουήλ, η δουλειά της οποίας φαίνεται σε κάθε λέξη.