Το εφικτό και το άθικτο, ΤΑ ΝΕΑ

Αισθάνομαι την ανάγκη να ευχαριστήσω τη Μαρία Χατζηεμμανουήλ και τον Δημήτρη Ψαρρά που με κύρος και ευρηματική έρευνα μας τροφοδοτούν με την ισπανόφωνη τελείως πρόσφατη δραματουργία. Ιδού τώρα, μετά το «Κίεβο» του ουρουγουανού συγγραφέα που έκρινα την περασμένη Δευτέρα, στο θέατρο Αλμα το ίδιο μεταφραστικό δίδυμο μας προσφέρει ένα σύγχρονο έργο από την Ισπανία. Ο συγγραφέας του Πέρα Ριέρα είναι μόλις 39 ετών και ήδη έχει στη βιογραφία του έξι έργα. Τα «Παιχνίδια εξουσίας» που είδαμε είναι το τελευταίο του και μας αφορά καιρίως και εξακολουθητικά.

Είναι ένα σχεδόν ωμό ντοκιμαντέρ πάνω στο πρόβλημα των εταίρων της εξουσίας, κάθε εξουσίας. Ο δαιμόνιος αυτός θεατρικός «ρεπόρτερ» κατορθώνει να δημιουργήσει μια μελέτη πάνω στην εξάρτηση των τεσσάρων εξουσιών, της δικαστικής, της νομοθετικής, της εκτελεστικής και της «τέταρτης», του Τύπου. Αυτό το άνισο τετράπλευρο είναι ένας μηχανισμός που παράγει εκβιασμούς, δολοπλοκίες, υπονομεύσεις, ασέλγεια, προδοσίες, απάτες, χρηματισμό και μπλόφα, πολλή μπλόφα.

Εκείνο που κάνει ενδιαφέρον το έργο του Ριέρα είναι η εμπλοκή του Τύπου, της τέταρτης συνιστώσας, στους μηχανισμούς της εξουσίας. Τα τρία πρόσωπα του έργου (η δικαστική και η νομοθετική ακούγονται, εμπλέκονται αλλά δεν «παίζουν») είναι ένας πρωθυπουργός που κατηγορείται με ντοκουμέντα για παιδοφιλία, ένας κολαούζος της εξουσίας (δημοσιοσχεσίτης του πρωθυπουργού) και μια φιλόδοξη δημοσιογράφος από αυτές που έχουν επιβληθεί με τολμηρά τοκ σόου. Το θέμα, ο πυρήνας, η συνέντευξη που ζητεί η δημοσιογράφος από τον πρωθυπουργό σε σχέση με το σκάνδαλο που κυκλοφορεί ήδη στα ΜΜΕ.

Η γραφή του Ριέρα μοιάζει με μια γρήγορη και συνεχώς ανατρεπτική παρτίδα πόκερ….