Νέα μετάφραση: “Ο γέρος πρίγκιπας” του Σέζαρ Μπρι (Αργεντινή)

Περίληψη

Ο μικρός πρίγκιπας γερνάει και ανακαλύπτει την έρημο του στους διαδρόμους ενός γηροκομείου. Η ανάμνηση μιας αγάπης γίνεται υπνηλία και συγχωνεύεται με την γκροτέσκα πραγματικότητα του νοσοκομείου, με τις αστείες επισκέψεις των συγγενών και του γιατρού.
Σε ένα γηροκομείο, ένας ηλικιωμένος ασθενής, ο Γέρος, λέει ότι ήρθε από ένα αστέρι στο οποίο έχει αφήσει ένα λουλούδι. Ο Αντουάν, ο νοσοκόμος, τον ακούει, χάνει πότε πότε την υπομονή του γιατί ο Γέρος σηκώνεται τη νύχτα, μιλάει με ανθρώπους που δεν υπάρχουν και ανησυχεί για το λουλούδι που άφησε πίσω του. Την ημέρα του επισκεπτηρίου έρχονται ο διευθυντής του νοσοκομείου, ένας μεθυσμένος εγγονός, η αδελφή του μεθυσμένου (μια μάνατζερ που μιλάει συνέχεια στο κινητό της τηλέφωνο) και ένας άντρας που συνεχώς ανάβει και σβήνει το φως. Ο Γέρος αισθάνεται μόνος στο νοσοκομείο, ψάχνει ανθρώπους στους διαδρόμους, μπερδεύει τους προβολείς με αστέρια και θυμάται το λουλούδι που μαζί του σκεφτόταν τα ηλιοβασιλέματα. Ο Αντουάν θα γοητευθεί από αυτόν τον γέρο που δεν διαθέτει ίχνος λογικής και παραμένει συνεπής στον εαυτό του και στην αγάπη του. Όταν ο Αντουάν συνειδητοποιεί ότι ο Γέρος τον διδάσκει να ζει διαφορετικά, ο Γέρος του λέει ότι είναι καιρός να επιστρέψει στον πλανήτη του.

Απόσπασμα του έργου

ΑΝΤΟΥΑΝ
Γέρο, ο γιατρός είπε πως είχες απλώς λίγο πυρετό. Απόψε θα είσαι καλύτερα, θα δεις.
ΓΕΡΟΣ
Πέρασε ένας χρόνος, και το κρεβάτι που κοιμήθηκα για πρώτη φορά ήταν αυτό εδώ.
ΑΝΤΟΥΑΝ
Κι εγώ τι θα κάνω;
ΓΕΡΟΣ
Θα κοιτάζεις τα αστέρια και θα είναι σαν δώρο, γιατί εγώ θα είμαι σ’ ένα από αυτά τα αστέρια. Τότε θα γελάσω, εσύ θα το καταλάβεις και θα είσαι ο μοναδικός άνθρωπος που θα έχει αστέρια που γελάνε.
ΑΝΤΟΥΑΝ
Θα μου λείψεις.
ΓΕΡΟΣ
Η λύπη θα περνάει και θα χαίρεσαι που με γνώρισες.
ΑΝΤΟΥΑΝ
Θα είσαι πάντα φίλος μου.
ΓΕΡΟΣ
Θα κοιτάς τη νύχτα και θα γελάς μαζί μου. Κι όλοι θα νομίζουν ότι τρελάθηκες.
ΑΝΤΟΥΑΝ
Τ’ αστέρια με κάνουν να γελώ, θα απαντώ.
ΓΕΡΟΣ
Μην έρθεις απόψε.
ΑΝΤΟΥΑΝ
Δεν σε αφήνω μόνο.
ΓΕΡΟΣ
Θα νομίζεις ότι υποφέρω. Μην έρθεις. Δεν αξίξει τον κόπο.
ΑΝΤΟΥΑΝ
Δεν σε αφήνω μόνο.
ΓΕΡΟΣ
Θα νομίζεις ότι πεθαίνω, αλλά δεν θα είναι έτσι, κατάλαβες; Είναι ένα ταξίδι πολύ μεγάλο για να το κάνω με το σώμα μου. Πρέπει να το αφήσω εδώ. Είναι πολύ βαρύ. Θα είναι σαν ένα παλιό πεταμένο τσόφλι.
ΑΝΤΟΥΑΝ
Εγώ θα κοιτάζω τ’ αστέρια, εσύ θα χαμογελάς και θα ‘ναι σαν να ‘χεις εκατομμύρια καμπάνες.
ΓΕΡΟΣ
Εγώ θα κοιτάζω τη γη και θα θυμάμαι το νερό και τα αστέρια θα είναι εκατομμύρια πηγές. Θα είναι αστείο. Ήρθε ώρα, άφησέ με.

Η φωτογραφία είναι από το πρώτο ανέβασμα του έργου στην Αργεντινή (2017) σε σκηνοθεσία του συγγραφέα που κρατάει και τον πρωταγωνιστικό ρόλο του Γέρου Πρίγκιπα.