Φαίδων Καστρής: «Δεν γίνονται όλες οι πριγκίπισσες ευτυχισμένες, κάποιες γίνονται σοφές»

Συνέντευξη στην Ειρήνη Αϊβαλιώτου και το catisart.gr

Πάντα μου έκανε εντύπωση ως καλλιτέχνης. Είναι ένας από τους πιο ευφυείς, αστραφτερούς, ουσιαστικούς και ειλικρινείς ηθοποιούς που έχω συναντήσει επί σκηνής. Ειδικά τα τελευταία χρόνια τον έχω δει να προσφέρει στο κοινό αναμφισβήτητα υπέροχες ερμηνείες. Και δεν μιλώ μόνο για τον μονόλογο «Την Τρίτη στο σούπερ μάρκετ» όπου τον θαυμάσαμε στο ρόλο της Μαρί-Πιερ, ούτε για το «Blanche/Μετεπιβίβαση» ή για το «Λάκκο της αμαρτίας» του Γιώργου Μανιώτη αλλά και για την «Αντιγόνη» του Ζαν Ανούιγ σε σκηνοθεσία Ελένης Ευθυμίου, όπου ο Φαίδων Καστρής θριάμβευσε στο ρόλο του Χορού. Μιλώ ακόμη για το «Οφσάιντ-Εκτός Παιδιάς» του Σέρτζι Μπελμπέλ (Ζουζέπ) σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Μάρκελλου, που και εκεί μας κατέπληξε. Ένας θεατρίνος τολμηρός, άνετος, νηφάλιος και εκρηκτικός ταυτόχρονα. Ακόμα και οι πιο μικρές λεπτές χειρονομίες του, και ο τρόπος που φοράει το θεατρικό του κοστούμι παράγουν ύφος και ήθος.
Φέτος μπήκε απρόβλεπτα στη ζωή του μια βασίλισσα, η Σοφία της Ισπανίας. Και μάλλον μπήκε στη ζωή του για να μείνει, αφού η διαίσθησή μας και η δική του μας λένε πως «αυτή θα είναι η ωραιότερη παράστασή» του.
Ο Φαίδων Καστρής, στο ιστορικό σαλόνι της Οικίας Κατακουζηνού, απέναντι από τη Βουλή των Ελλήνων, υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες του Λεωνίδα Παπαδόπουλου, υποδύεται ένα αλλόκοτο πλάσμα. Ένα πλάσμα αθέατο, που στοιχειώνει το μυαλό της Σοφίας και μεταμορφώνεται σε όλους όσοι καθόρισαν τη ζωή της. Ποιος είναι; Κάποιος αόρατος φίλος της, η συνείδησή της ή μήπως μια φωνή από το παρελθόν; Ο Ισπανός συγγραφέας Ιγνάθιο Γκαρθία Μάι σπάει τα όρια του ρεαλισμού και μας προσκαλεί σε μια διαδρομή στα όνειρα και τους εφιάλτες της βασίλισσας Σοφίας.

https://www.catisart.gr/archives/26081