Ο Φαίδων Καστρής μιλάει στο in.gr για τη δική του βασίλισσα «Σοφία»

Τι είναι αυτό που σας γοήτευσε περισσότερο όταν διαβάσατε για πρώτη φορά τον μονόλογο του Ιγνάθιο Γκαρθία Μάι;

Πρώτα με γοήτευσε το πρόσωπο, η Σοφία, η Σοφία του Ιγνάθιο Γκαρθία Μάι, η σιωπή της, η αξιοπρέπεια και η θέλησή της να χαμογελάει ακόμη κι όταν καταρρέει. Κι ύστερα αισθάνθηκα ένα ρίγος, αμέσως μου ήρθε στο μυαλό η μπαλάντα του Τέννυσον , η Λαίδη του Σαλλότ. Αργότερα στην πρόβα φωτίστηκε αυτός μου ο συνειρμός και κάποιοι στίχοι της μπαλάντας μπήκαν από τον σκηνοθέτη μου Λεωνίδα Παπαδόπουλο και στην παράσταση. Η ερημιά, η απομόνωση, σαν σε μια εξορία αλλά εντός της. Μια ηρωίδα έγκλειστη σε αυτό που όρισε σαν υψηλό καθήκον και χρέος της. Σε αυτήν την εξορία την συναντά ο ρόλος μου, άλλο γοητευτικό στοιχείο από την πρώτη στιγμή, αυτή η φωνή, που στο κείμενο δεν περιγράφεται, δεν ορίζεται σαν πρόσωπο. Αυτό αμέσως με άρπαξε. Επίσης η πρωτοτυπία στην δομή του κειμένου, όλο ευκαιρίες για δύσκολο αλλά ωραίο θέατρο. Τέλος η συγκίνηση. Ένιωσα συγκινημένος όταν τέλειωσα την πρώτη ανάγνωση και την ανάγκη αυτή μου την συγκίνηση πολλαπλασιασμένη να την μεταδώσω στο κοινό. Ευχαριστώ πολύ την Μαρία Χατζηεμμανουήλ που έκανε την εξαιρετική μετάφραση και μου εμπιστεύθηκε το όμορφο αυτό δώρο.

http://news.in.gr/culture/article/?aid=1500168210