Φένια Αποστόλου: Το κάλεσμα της Λορίν, οι ψεύτικες ζωές και η συνειδητότητα του είναι μας

της Εύας Κακλειδάκη. 

Από τα πρώτα λεπτά της παράστασης «Το κάλεσμα της Λορίν» στο θέατρο Αργώ ένα ιδιαίτερο ερωτικό παιχνίδι αρχίζει να ξετυλίγεται μπροστά στα μάτια των θεατών. Η νουάρ ατμόσφαιρα σε συνδυασμό με την έντονη δράση και τις εξαιρετικές ερμηνείες των Ιωάννη Αθανασόπουλου και Βιργινίας Ταμπαροπούλου καταφέρνουν να σε παρασύρουν σε μία συγκινησιακή δίνη που μένει στη σκέψη σου πολύ μετά το πέσιμο της αυλαίας. Το έργο θέτει στο τραπέζι τους φυλετικούς ρόλους και την ελευθερία του ατόμου να εκφραστεί πέρα από τα στερεοτυπικά «πρέπει». Είναι απόκριες και ο άντρας (Πέδρο) μεταμφιέζεται σε Λορίν Μπακόλ, ενώ η γυναίκα (Ρόζα) σε Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ. Κάτι που ξεκινά ως παιχνίδι, σαν προσπάθεια «ανανέωσης της σχέσης», αποκαλύπτει τη σαθρότητα των προκαθορισμένων ρόλων και την αμηχανία των ανθρώπων όταν αρχίζουν την αναζήτηση του «είμαι» χωρίς κανόνες. Η σκηνοθέτιδα της παράστασης, Φένια Αποστόλου μας μίλησε για «Το κάλεσμα της Λορίν» και το θέατρο που μπορεί να σπάσει προκαταλήψεις και να ανοίξει νέους ορίζοντες.

Φένια Αποστόλου: Το κάλεσμα της Λορίν, οι ψεύτικες ζωές και η συνειδητότητα του είναι μας