Κριτική για το Himmelweg από την Τόνια Τσαμούρη στο tospirto.net

Το «Himmelweg» είναι ένα θεατρικό αριστούργημα, ένα μάθημα ζωής, μια παράσταση από την οποία φεύγεις ταυτόχρονα συγκλονισμένος και βαθιά προβληματισμένος!(…)

Το έργο του Ισπανού Χουάν Μαγιόργκα εκκινεί από μια αληθινή ιστορία: ένας Ισπανός, εκπρόσωπος του Ερυθρού Σταυρού, επισκέπτεται ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης στην ναζιστική Γερμανία του 1944. Μετά την επίσκεψή του καλείται να γράψει αναφορά, σχετικά με τα όσα είδε. Σημειώνει, όπως μας λέει, όσα είδε και άκουσε, διαψεύδοντας την ύπαρξη θαλάμων αερίων, ρακένδυτων και δυστυχισμένων ανθρώπων, ή απάνθρωπων συνθηκών διαβίωσης. Καθώς μας εξιστορεί όμως όσα είδε και όσα όντως συνέβησαν, κατά την επίσκεψή του εκεί, αρχίζει να διατυπώνει τις αμφιβολίες του για τα όσα ένιωσε και, κυρίως, για τα όσα δενείδε…
Η σκηνοθεσία της Έλ. Καρακούλη παρέλαβε ένα δραματουργικά άρτιο και ενδιαφέρον κείμενο, στο οποίο μπόρεσε να δώσει ψυχή και πολλαπλά νοήματα. Έπαιξε με την «αλήθεια» και τα «φαινόμενα», ενώ ταυτόχρονα απέσπασε το κείμενο από τον βασικό θεματικό του πυρήνα και το ανύψωσε μιλώντας για τις διακρίσεις, την κακομεταχείριση ανθρώπου από άνθρωπο, την αδιαφορία και τη φιλαυτία. Η σκηνοθέτις χρησιμοποιώντας επίσης το πιραντελλικό παιχνίδι του ‘θεάτρου μέσα στο θέατρο’, στόχευσε στο κοινό της, συμπεριλαμβάνοντάς το στα επί σκηνής τεκταινόμενα. Έτσι, όταν ο Γερμανός αξιωματικός ζητάει να ανάψουν τα φώτα στην πλατεία, μετατρέπει το κοινό σε συμμέτοχους, οι οποίοι κοιτάζουν βουβοί χωρίς να αντιδρούν, σε ένα προμελετημένο έγκλημα. Η Έλ. Καρακούλη υπογραμμίζει λοιπόν τη σύγχρονη αδράνεια και απραξία της κοινωνίας μας, η οποία, καθισμένη άνετα στην ασφάλεια του σπιτιού της, παρακολουθεί μέσα από τους τηλεοπτικούς της (και όχι μόνον) δέκτες σύγχρονες τραγωδίες.

Για να διαβάσετε όλη την κριτική πατήστε ΕΔΩ