Συνέντευξη της Μαρίας Χατζηεμμανουήλ

H Μαρία Χατζηεμμανουήλ γεννήθηκε στον Πειραιά. Είναι απόφοιτος του Τμήματος Ιστορίας-Αρχαιολογίας τού Πανεπιστημίου Αθηνών και αριστούχος τού Τμήματος Θεατρικών Σπουδών τού ίδιου Πανεπιστημίου. Εργάστηκε ως φιλόλογος επί εικοσαετία στη Δημόσια Μέση Εκπαίδευση. Ίδρυσε και διηύθυνε επί τριετία το Θεατρικό Εργαστήρι Πλατεία στη Νέα Σμύρνη (2004-2006). Διδάσκει θεατρική μετάφραση από τα ισπανικά στο Ευρωπαϊκό Κέντρο Μετάφρασης Λογοτεχνίας (ΕΚΕΜΕΛ). Είναι μέλος τού Δ.Σ. τού ΕΚΔΙΘ (Ελληνικού Κέντρου του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου (Αν. Γ. Γραμματέας 2008-2010 και Γ. Γραμματέας 2010-2012), μέλος τού Πανελλήνιου Επιστημονικού Συλλόγου Θεατρολόγων (ΠΕΣΥΘ) και του Συλλόγου Ελλήνων Ισπανιστών.

Ispania.gr─ Πότε ξεκίνησες να ασχολείσαι με τη μετάφραση;

Μαρία Χατζηεμμανουήλ─ Όταν μπήκα στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών, το 2001, άρχισα να κάνω κάποιες απόπειρες, ήταν ένας προσωπικός πειραματισμός. Συστηματικά από το 2003-2004 περίπου, όταν άρχισα να ψάχνω στη βιβλιοθήκη του Ινστιτούτου Θερβάντες για σύγχρονα θεατρικά έργα γραμμένα στην ισπανική γλώσσα και να μεταφράζω μερικά από αυτά για προσωπική ευχαρίστηση.

I.─ Τι εμπειρίες αποκόμισες από την ίδρυση και διεύθυνση του θεατρικού εργαστηρίου Πλατεία τα τρία χρόνια της λειτουργίας του;

Μ.Χ.─ Γνώρισα πολλούς ενδιαφέροντες ανθρώπους του θεάτρου, κυρίως από τη νεότερη γενιά. Οι Ab ovo ξεκίνησαν στο Εργαστήρι τις πρόβες για το έργο που θα γινόταν η πρώτη μεγάλη τους επιτυχία, το Εκεί, εκεί στην Κόλαση. Επίσης, η θεατρική εταιρεία Πόλις ετοίμασε εκεί τη δεύτερη εκδοχή της παράστασης Ούτος είναι ο αστήρ μου. Αυτά ήταν τα θετικά, όπως και κάποιες εκδηλώσεις που κάναμε και άρεσαν στον κόσμο: θυμάμαι ένα αφιέρωμα στον Λόπε δε Βέγα στις 21 Μαρτίου, παγκόσμια ημέρα ποίησης, ένα αφιέρωμα σε κλασικά θεατρικά έργα που έγιναν ταινίες, κ.ά. Το Εργαστήρι το άνοιξα με δάνειο το οποίο πληρώνω ακόμα, με τη φιλοδοξία να γίνει ένας θεατρικός πυρήνας για τη Ν. Σμύρνη και τα Νότια Προάστια, αλλά λόγω της απειρίας μου και διάφορων συγκυριών, η προσπάθεια δεν ευοδώθηκε. Έφτασα στο σημείο να πρέπει να ξαναδανειστώ ή να το κλείσω και προτίμησα τη δεύτερη λύση. Στο μεταξύ είχε αρχίσει η μεταφραστική προσπάθεια να αποδίδει καρπούς: ο Στάθης Λιβαθινός επέλεξε Το βλέμμα του μελαμψού άντρα για το ρεπερτόριο της Πειραματικής Σκηνής του Εθνικού Θεάτρου τον Μάρτιο του 2006. Με δυο λόγια: χάρηκα για το Εργαστήρι όταν το άνοιξα, αλλά και όταν το έκλεισα.

Διαβάστε τη συνέχεια στο www.ispania.gr