Κωνσταντίνος Γιαννακόπουλος: «Το Μικρό Πόνι αφορά επί της ουσίας όλους μας»
Συνέντευξη στην Ειρήνη Αϊβαλιώτου για το catisart.gr
Όταν ο Κωνσταντίνος Γιαννακόπουλος ανακαλύπτει, ξέρω -από χρόνια- ότι ανακάλυψε «διαμάντι». Αυτή τη φορά το «διαμάντι» έχει τη μορφή ενός πόνι. Πρόκειται για το «Μικρό πόνι», το θεατρικό του Ισπανού συγγραφέα Πάκο Μπεθέρα. Το έργο είναι ένα συγκλονιστικό, τραγικά επίκαιρο αριστούργημα. Ένα αριστούργημα που καταπιάνεται με μεγάλα ζητήματα της ζωής -την οικογένεια, τη διαφορετικότητα, τον σχολικό εκφοβισμό (Bullying), τη βία, τη στάση των γονιών και του σχολείου απέναντι στα παιδιά που ξεφεύγουν από τον λεγόμενο «γενικό κανόνα». Ένα έργο με υπέροχη γλώσσα και εντυπωσιακή πλοκή στο οποίο οι γονείς μιλάνε συνεχώς για το παιδί τους, αλλά ποτέ με το παιδί τους, η παρουσία του οποίου στο σπίτι δηλώνεται μόνο με ένα τεράστιο πορτρέτο στο σαλόνι. Ένα πορτρέτο στο οποίο (σαν σε ένα είδος Πορτρέτου του Ντόριαν Γκρέι) καταγράφονται όλες οι ψυχικές μεταπτώσεις του απόντος παιδιού, όλες οι αντιδράσεις του σε όσα γίνονται «για εκείνο, αλλά χωρίς εκείνο». Το «Μικρό πόνι» συγκαταλέγεται ανάμεσα στα σύγχρονα εκείνα έργα που είναι συναρπαστικά ως προς το περιεχόμενο, απαιτητικά και επινοητικά ως προς τη μορφή.