Η Αγγελική Πασπαλιάρη και ο Δημήτρης Παπαβασιλείου, υπό την καθοδήγηση του Αργεντίνου σκηνοθέτη Σέζαρ Μπρι, μας μεταφέρουν τις τελευταίες μέρες της Γαλλίδας φιλοσόφου και ακτιβίστριας Σιμόν Βέιλ δίπλα στον Κάρλο, φίλο και νοσοκόμο της, τον Αύγουστο του 1943 στο νοσοκομείο του Άσφορντ στο Κεντ της Αγγλίας.…
Συνέντευξη στη Μάνια Ζούση για την εφημερίδα avgi.gr Για το γοητευτικό και περιπετειώδες ταξίδι της έως τώρα ζωής της, από τα παιδικά χρόνια στη Λάρισα όπου γεννήθηκε το 1977, τα παρασκήνια του Θεσσαλικού Θεάτρου όπου μεγάλωσε και τις καλοκαιρινές μουσικές…
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ ΝΙΚΟ ΓΡΥΛΛΑΚΗ Η Ομάδα Ρίσκο είναι από τις λίγες ομάδες στα θεατρικά πράγματα της Θεσσαλονίκης που έχουν δείξει ότι διαθέτουν χαρακτήρα, στίγμα και άποψη για τα πράγματα. Πάντα με ιδιαίτερες επιλογές στο ρεπερτόριό της, η Ομάδα Ρίσκο είναι μια…
Η παράσταση έκανε πρεμιέρα πέρυσι τον Οκτώβριο στο A Small Argo Full of Art, πήρε τρεις συνεχόμενες παρατάσεις, παίχτηκε στο θέατρο Απόλλων στη Σύρο και στο θέατρο Επίκεντρο στην Πάτρα. Φέτος, «Το κάλεσμα της Λορίν» της πολυβραβευμένης Ισπανίδας συγγραφέως Παλόμα Πεδρέρο παίζεται στο black box του…
Μια συνάντηση με την Μαρία Χατζηεμμανουήλ. Το ελληνικό έργο στην Ισπανία. Συντάκτης: Μουντράκη Ειρήνη Η Μαρία Χατζηεμμανουήλ είναι θεατρολόγος και μεταφράστρια. Ευθύνεται για μια σειρά σύγχρονων ισπανόφωνων έργων που παρουσιάζονται στις ελληνικές σκηνές αλλά η προσπάθειά της είναι ευρύτερη προσπαθώντας…
Συνέντευξη στο www.tospirto.net και τη Γεωργία Οικονόμου Την πρωτογνώρισα το 2012 στο καμαρίνι της ήρεμη, γλυκιά και ξέπνοη σχεδόν, να μην μπορεί να πάρει ανάσα, μετά τον καταιγιστικό της μονόλογο στις «Ευγενείς Αγωνίες» του Σωτήρη Σαμπάνη (σκην. Τάκης Τζαμαργιάς). Ο λόγος για τη Σοφία Σεϊρλή,…
Του Γιώργου Τσαντίκου Το «Μικρό Πόνι», η παράσταση της Σοφίας Καραγιάννη στο έργο πολυβραβευμένου ισπανού συγγραφέα Πάκο Μπεθέρα με τους Κωνσταντίνο Γιαννακόπουλο και Ρηνιώ Κυριαζή, δεν είναι άγνωστη στο γιαννιώτικο κοινό. Είχε ανέβει πριν από περίπου δύο μήνες, αλλά τώρα…
Επιμέλεια συνέντευξης: Κωνσταντίνος Πλατής Τα τελευταία χρόνια ασχοληθήκατε πολύ με την ελληνική δραματουργία και τώρα επανέρχεστε στο δεύτερο μισό της θεατρικής σεζόν με ένα ισπανικό έργο, καταλανικό για να είμαστε πιο συγκεκριμένοι. Υπάρχει κάποια σύνδεση μεταξύ αυτών των δύο ή πρόκειται…
Συνέντευξη στη “Βραδυνή”
Σπούδασε στην Κρατική Σχολή Ορχηστικής Τέχνης και στο Κέντρο Μελέτης Χορού Ντάνκαν. Συνεργάστηκε με το Χοροθέατρο «Οκτάνα» του Κωνσταντίνου Ρήγου και το Χοροθέατρο του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος για 2 χρόνια, αποτέλεσε μέλος της χορογραφικής ομάδας των Τελετών Έναρξης και Λήξης των Ολυμπιακών Αγώνων το 2004, έργα της έχουν παιχτεί σε Φεστιβάλ στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό, και έχουν βραβευθεί. Το 2003 βραβεύθηκε στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης με το βραβείο Project Exchange, για τη χορογραφική της δουλειά στην ταινία χορού «Nightmares». Η ταινία συμμετείχε και σε άλλα διεθνή video dance φεστιβάλ. Το 2005, με το solo «No limits at all» συμμετείχε στο 1ο BALKAN PERFORMING ARTS MARKET. Κοντά μας η ξεχωριστή, μοναδική και ταλαντούχα πρώτη τρανς χορογράφος, σκηνοθέτις, ηθοποιός Φένια Αποστόλου.
Φένια, είστε χορογράφος, ηθοποιός, σκηνοθέτης, performer, ιδρύτρια του χοροθεάτρου «Λυδία Λίθος». Από πότε άρχισε η αγάπη σας για την Τέχνη; Και … μιλήστε μας λίγο για τα παιδικά σας χρόνια.
«Μεγάλωσα στην Κεφαλονιά και από πολύ μικρή ηλικία είχα μια φυσική έλξη προς την Τέχνη, που εκφραζόταν μέσα από αυτοσχέδιες παραστάσεις κουκλοθέατρου που παίζαμε με τον αδερφό μου τα πρώτα χρόνια, και μετέπειτα με παραστάσεις που οργάνωνα με τα παιδιά της γειτονιάς. Χόρευα από όσο θυμάμαι τον εαυτό μου, προσπαθώντας να μιμηθώ κινήσεις από χορογραφίες που έβλεπα σε ταινίες και με αγαπημένη μου κίνηση το “Grand Battement” (πέταγμα του ποδιού ψηλά), την οποία έκανα με μεγάλη ευκολία. Η διαφορετικότητά μου βρήκε καταφύγιο στην Τέχνη, όπου για μένα ήταν ο μυστικός μου κήπος που θα στέγαζε την ευαισθησία και τη δημιουργικότητά μου. Το συνειδητοποίησα από νωρίς αυτό, και από τότε δεν την αποχωρίστηκα ποτέ».
Η οικογένειά σας πώς αντιδρούσε; Σε ένα νησί όλα μεγεθύνονται…
«Δεν με εμπόδισε η οικογένειά μου να ασχοληθώ με αυτό που μου ήταν φυσικό, ούτε ένιωθαν οι δικοί μου να απειλούνται με αυτή μου την ενασχόληση. Με παρότρυναν να το ακολουθήσω και χαίρονταν όταν όλοι τούς έλεγαν “το παιδί έχει ταλέντο”. Εξάλλου, συστηματικά ασχολήθηκα με το χορό, όταν είχαμε πια έρθει Αθήνα, στα εφηβικά μου χρόνια».
Συνέντευξη στο tvxs.gr και την Εύη Φιαμέγκου
Ο σπουδαιότερος θεατρικός συγγραφέας των τελευταίων δεκαετιών στην Καταλονία, με τα έργα του μεταφρασμένα σε δώδεκα γλώσσες, γνώριμος και στη χώρα μας απο προηγούμενες παραστάσεις, παρουσιάζει ένα έργο βαθιά πολιτικό – η πεποίθηση του άλλωστε είναι πως το θέατρο είναι πράξη πολιτική- σκληρό και επίκαιρο που μιλά με ωμότητα αλλά και συγκινητική ευθύτητα για τη σύγχρονη πολιτική και κοινωνική πραγματικότητα της Ευρώπης.
Με αφορμή το Αίμα που ανεβαίνει για πρώτη φορά στην Ελλάδα, στις 11 Μαρτίου στο θέατρο Altera Pars ο βραβευμένος Καταλανός Sergi Βelbel μας μιλάει για το θέατρο, την πολιτική, την αριστερά, την Καταλονία.