ΚΡΙΤΙΚΕΣ

Σε μία σύγχρονη εποχή, σε μία διεφθαρμένη κοινωνία, διαδραματίζεται Το Αίμα του Sergi Belbel, που παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα, στο θέατρο Altera Pars με τη σκηνοθετική υπογραφή του Πέτρου Νάκου και μετάφραση Μαρίας Χατζηεμμανουήλ. Μια ιδιόμορφη οικογένεια που…

Από τον ποιητή, θεατρολόγο και κριτικό Κωνσταντίνο Μπούρα Παρακολουθώντας αυτό το άριστο από δραματουργικής πλευράς «καλογραμμένο έργο» του Σέρτζι Μπελμπέλ με πολύ «Αίμα», στα χνάρια των γνωστών αλγολάγνων και αιμοφιλικών ταινιών και τηλεοπτικών σειρών του παγκοσμιοποιημένου αγγλοσαξωνικού σαδομαζοχισμού, διέγνωσα πέρα…

ΤΑ ΝΕΑ, 16/4/2018 Η μαμή που βοηθάει την Ιστορία να γεννήσει το Νέον είναι για την επιτυχημένη αναλογία η Βία. Και φυσικά η αναρχική θεωρία, του 19ου αιώνα, που μας κληροδότησε αυτή την αναλογία δεν ανακάλυπτε κάτι νέο στον πολιτισμό,…

Το θέατρο Altera Pars παρουσιάζει το έργο του καταλανού συγγραφέα Sergi Belbel, το Αίμα, σε σκηνοθεσία Πέτρου Νάκου. Το «La Sangre» (το Αίμα) είναι ένα από τα πιο ώριμα έργα του Sergi Belbel , που  πραγματεύεται την ιστορία μιας γυναίκας, καθηγήτριας της φιλοσοφίας, παντρεμένης με έναν πολιτικό…

“Το χελιδόνι” του Καταλανού Γκιλιέμ Κλούα, έχει ως βάση την πρόσφατη τρομοκρατική επίθεση της 12ης Ιουνίου 2016 σε ένα gay bar του Ορλάντο και διαπραγματεύεται τον αντίκτυπο του γεγονότος στους οικείους των θυμάτων. Μια αληθινή, σκληρή ιστορία, ένα κείμενο-μανιφέστο κατά την ομοφοβίας που σε ένα δεύτερο επίπεδο είναι εμφανείς οι προεκτάσεις και το γενικότερο σχόλιο του στις ανθρώπινες σχέσεις.

Η υπόθεση

Ο Ραμόν, ένας νεαρός ξενοδοχοϋπάλληλος, θέλει να παρακολουθήσει μαθήματα ωδικής προκειμένου να μπορέσει να τραγουδήσει στο μνημόσυνο της μητέρας του. Έτσι, απευθύνεται στην Αμέλια, μια δασκάλα μουσικής. Υπάρχει, όμως, ένα πρόβλημα: η Αμέλια δεν αναλαμβάνει αρχάριους. Ο Ραμόν δεν πτοείται και με τις επίμονες προσπάθειές του κάμπτει τους ενδοιασμούς της Αμέλιας και ξεκινούν το πρώτο μάθημα. Τίποτα όμως δεν εξελίσσεται όπως θα ταίριαζε στην αναμενόμενη ροή. Το μάθημα της μουσικής μετατρέπεται σταδιακά σε μια ψυχαναλυτική κουβέντα εξομολογήσεων και μυστικών, ένα μάθημα ζωής και για τους δύο ήρωες.

Κριτική της Νόνα Μολέσκη στον Φιλελεύθερο της Κύπρου για το έργο του Μανουέλ Ταμάγιο υ Μπάους "Ο θίασος του Ουίλιαμ Σαίξπηρ παρουσιάζει" που ανεβαίνει στο Θέατρο ΕΝΑ της Λευκωσίας σε σκηνοθεσία Μαρίνου Ανωγυριάτη. Στην ελληνική εκδοχή του ισπανικού κειμένου σε…

Το έργο του Πάκο Μπεθέρα (Francisco Jesus Beccera Rodriguez) “Το Μικρό Πόνι” (El Pequeño Poni) σκηνοθετεί στον Κάτω Χώρο του Θεάτρου του Νέου Κόσμου η Σοφία Καραγιάννη.
Είναι βασισμένο σε αληθινό περιστατικό που συνέβη στη Μεγάλη Βρετανία το 2014 και είχε δύο τραγικά θύματα κακοποίησης, γι’ αυτό και είναι αφιερωμένο σε αυτά τα παιδιά. Η σχέση ενός ζευγαριού περνάει έντονη κρίση και δοκιμάζει τις αντοχές της, όταν ο μικρός τους γιος πηγαίνει στο σχολείο με μια τσάντα που έχει επάνω της το αγαπημένο του καρτούν και γίνεται αντικείμενο χλευασμού και έντονων λεκτικών επιθέσεων και προσβολών από τους συμμαθητές του. Ο διευθυντής του σχολείου ζητά από τους γονείς να μην ξαναστείλουν το παιδί στο σχολείο με την ίδια τσάντα, γιατί προκαλεί το κοινό αίσθημα και φοβάται κλιμάκωση του bullying εναντίον του. Όταν το παιδί αρνείται, η μητέρα του πετά την τσάντα και αυτό πεισμωμένο μπαίνει σε μια διαδικασία συνολικότερης άρνησης, μέχρι να του πάρουν μια καινούργια τσάντα, ίδια. Με την επάνοδό του στο σχολείο η αρνητική και επιθετική συμπεριφορά χειροτερεύει και λαμβάνει ακόμα και τη μορφή της σωματικής βίας.

Κριτική στο maxmag.gr από τη Μαντώ Χαντζή

Πώς ένα έργο μπορεί να μιλήσει κατευθείαν στην καρδιά του θεατή; Την απάντηση στο βασανιστικό ερώτημα δίνει “Το Χελιδόνι”, που παίζεται αυτή την περίοδο στο Μικρό Γκλόρια.

Ένας νεαρός, ο Ραμόν, ξενοδοχοϋπάλληλος στο επάγγελμα, αποφασίζει να παρακολουθήσει μαθήματα τραγουδιού. Έτσι, λοιπόν, απευθύνεται στην Αμέλια, μια δασκάλα μουσικής. Υπάρχει, όμως, ένα πρόβλημα: η Αμέλια δεν αναλαμβάνει αρχάριους. Ο Ραμόν, βέβαια, δεν πτοείται. Μετά από επίμονες προσπάθειές του, η Αμέλια αλλάζει γνώμη. Και κάπως έτσι ξεκινά το πρώτο μάθημα. Τίποτα όμως δεν είναι όπως φαίνεται. Και τίποτα δεν εξελίσσεται όπως θα περιμέναμε καθ’ όλη τη διάρκεια του “μαθήματος”. Το μάθημα της μουσικής γίνεται ένα μάθημα ζωής και για τους δύο ήρωες.

Τα τελευταία χρόνια η ισπανική δραματουργία ανθεί. Κι όχι άδικα. Οι θεατρικοί συγγραφείς  έχουν δώσει δείγματα δυνατής θεατρικής γραφής. Κι ο Γκιλιέμ Κλούα ανήκει σε αυτούς.

της Ελένης Λιντζαροπούλου

Το έργο Το μικρό πόνι του Πάκο Μπεθέρα σε σκηνοθεσία Σοφίας Καραγιάννη, ύστερα από την τρίμηνη επιτυχημένη παραμονή του στον Κάτω Χώρο του Θεάτρου Νέου Κόσμου, συνεχίζει την σπουδαία πορεία του στο Θέατρο 104 κάθε Σάββατο και Κυριακή, στις 21.15, από τις 20 Ιανουαρίου.

Η Ιρένε και ο Χάιμε, οι νεαροί γονείς του ενδεκάχρονου Λουίσμι –εξαιρετικοί, απόλυτα πραγματικοί στην ερμηνεία τους, οι Κωνσταντίνος Γιαννακόπουλος και Ρηνιώ Κυριαζή– ζουν σε έναν «παράδεισο» καθημερινότητας, ώσπου το σχολείο του παιδιού τους ζητά να πάψει το αγόρι να πηγαίνει στο μάθημα με μια σχολική τσάντα με παραστάσεις από την τηλεοπτική σειρά «Μικρό πόνι», γιατί οι συμμαθητές του τον γελοιοποιούν, τον κοροϊδεύουν, τον απειλούν.

Στο μικρό σπίτι, που απολύτως εμπνευσμένα και συμβολικά προσδιορίζεται σκηνογραφικά από έναν «Μύλο» παιδικής χαράς, αποδομούνται ξαφνικά όλες οι βεβαιότητες και η ευτυχία χάνει την υπόστασή της μπροστά στην απειλή της φοβερής αλήθειας: Ο Λουίσμι δεν είναι σαν τα άλλα παιδιά.