του Μιγκέλ δελ Άρκο
Εμπνευσμένος από το “Ελένης εγκώμιον” του σοφιστή Γοργία, ο μονόλογος αυτός με πρωταγωνίστρια την Ωραία Ελένη, έρχεται να επανορθώσει τις αδικίες που ο μύθος και η “επίσημη” εκδοχή των γεγονότων έχουν σωρεύσει στο πρόσωπο της γυναίκας που στάθηκε-όπως λένε-η αφορμή του Τρωικού πολέμου και των δεινών με τα οποία εκείνος βασάνισε για δέκα χρόνια τους Έλληνες και τους Τρώες. Η Ελένη εξαπολύει ένα δριμύ κατηγορώ εναντίον όλων (από τον υποτιθέμενο πατέρα της (τον Τυνδάρεω) μέχρι τον πραγματικό (τον Δία, που απαντά με βροντές από τον ουρανό στις μομφές της), περνάει “γεννεές δεκατέσσερις” όλους τους ήρωες του Τρωικού πολέμου και αναρωτιέται “ποιος γράφει τελικά την ιστορία;”
Απόσπασμα του έργου
Στα δεκατέσσερά μου, ο υποτιθέμενος πατέρας μου θεώρησε πως ήμουν πια έτοιμη για γάμο κι άρχισε η φάρσα με τους μνηστήρες. Ήρθαν από παντού άνδρες που ήθελαν να γνωρίσουν την “πιο όμορφη γυναίκα του κόσμου”. Ήταν όλοι σίγουροι ότι θα τους διαλέξω. Ακόμα και ο Οδυσσέας δοκίμασε την τύχη του. Τι ασχημάντρας! Πώς να μη γίνει “οδύσσεια” η επιστροφή του από την Τροία στην πατρίδα του; Με αυτά τα κοντά ποδαράκια κάθε βήμα που έκανε πρέπει να έμοιαζε με θαύμα. Ήταν όμως πονηρός σαν αλεπού. Παρατηρούσε πάντα όσα συνέβαιναν γύρω του για να τα εκμεταλλευθεί. Δική του ήταν η ιδέα να βάλει όλους τους μνηστήρες να ορκιστούν ότι θα σεβαστούν την επιλογή μου και θα υπερασπιστούν με τη ζωή τους τον γάμο μου ενάντια σε όποιον προσπαθήσει να τον διαλύσει. Για αντάλλαγμα ο Τυνδάρεως τον βοήθησε να παντρευτεί την ξαδέλφη μου την Πηνελόπη. Η Πηνελόπη… η πεμπτουσία της πίστης. Η γυναίκα που περίμενε 20 χρόνια την επιστροφή του άνδρα της… (με μια δόση κακίας) Ακούστε, θα σας πω ένα κουτσομπολιό που κυκλοφορεί… Όταν ζεις αιώνια, έχεις πολύ ελεύθερο χρόνο. Λένε πως η Πηνελόπη δεν περίμενε την επιστροφή του Οδυσσέα, αλλά του τα φόρεσε και με τους 129 μνηστήρες που της είχαν μπαστακωθεί στο παλάτι. Και από αυτό τον έρανο σπέρματος γεννήθηκε ο θεός Πάνας, αυτός ο δαίμονας που πηδάει ό,τι αναπνέει. Ο Οδυσσέας όμως πάντα επέβαλε τη θέλησή του κι έτσι κατάφερε να μη μείνει στην Ιστορία σαν αυτό που πραγματικά ήταν: ένας κοντοπόδαρος τάρανδος … Βλέπετε ποιος γράφει την Ιστορία;!