Πρεμιέρα: Το έργο έχει παρουσιαστεί μέχρι σήμερα μόνο με τη μορφή θεατρικού αναλογίου στις ΗΠΑ: στη Νέα Υόρκη (Queen Sofia Spanish Institute, 8/11/2013) και στην Ουάσινγκτον το 2019.
Διανομή: Τέσσερα πρόσωπα. Τρεις άνδρες (40, 35 και 28 ετών) και μια γυναίκα 24 ετών (οι ηλικίες πάντως δεν είναι δεσμευτικές).
Μεταφράσεις
Έχει μεταφραστεί στην ελληνική, την ιταλική και την αγγλική γλώσσα.
Περίληψη
Το έργο διαδραματίζεται το βράδυ που βυθίζεται ο Τιτανικός. Ένα νιόπαντρο ζευγάρι, ο Κλέμεν και η Λολίτα, γνωρίζουν δυο φίλους, τον Φράνσις και τον Έλι, που ταξιδεύουν επίσης στην πρώτη θέση. Οι τέσσερίς τους δημιουργούν μια έντονη σχέση. Κανείς τους βέβαια δεν ξέρει ότι θα είναι η τελευταία νύχτα που θα περάσουν μαζί στο μεγάλο υπερωκεάνιο. Αν το ήξεραν, ο Φράνσις και ο Έλι δεν θα είχαν καταστρώσει το τρελό σχέδιο που ετοιμάζουν. Κοσμήματα, μεταμφιέσεις, μυστικά και ψέματα, και μια αξέχαστη ιστορική βραδιά είναι τα συστατικά που συνθέτουν αυτή την ξεκαρδιστική κωμωδία παρεξηγήσεων.
Απόσπασμα
ΕΛΙ.- Αυτή η στριγγλίτσα νομίζει ότι εσύ κι εγώ…! Μου ερχόταν να της το σκίσω αυτό το μπουμπουκένιο στοματάκι.
ΦΡΆΝΣΙΣ.- Ποιας, της Λολίτας;
ΕΛΙ.- Της Λολίτας, ναι.
ΦΡΆΝΣΙΣ.- Εμένα μου φάνηκε πολύ συμπαθητική.
ΕΛΙ.- Νομίζει ότι είμαστε ζευγάρι!
ΦΡΆΝΣΙΣ.- Είμαστε ζευγάρι. Ένα κι ένα κάνουν δύο, και οι δύο είναι ένα ζευγάρι.
ΕΛΙ.- Εσύ κι εγώ είμαστε ζευγάρι; Θεωρείς ότι είμαστε ζευγάρι;
ΦΡΆΝΣΙΣ.- Ναι. Αν εγώ έβλεπα τους δυο μας να σουλατσάρουμε στο κατάστρωμα, όπως μας είδε η Λολίτα, θα έλεγα: Κοίτα τι ωραίοι αυτοί οι δυο φίλοι, κρίμα που είμαι παντρεμένη.
ΕΛΙ.- Αυτό είναι το θέμα. Αυτή έβγαλε τα δικά της συμπεράσματα. Και απέχουν πολύ από το να μας θεωρεί ζηλευτούς γαμπρούς.
ΦΡΆΝΣΙΣ.- Κι εσύ πού το ξέρεις; Γνωρίζεις τόσο καλά το γυναικείο μυαλό που μαντεύεις τι σκέφτηκε η Λολίτα;
ΕΛΙ.- Δεν ξέρω τι σκέφτηκε, ξέρω τι είπε. Πιστεύει ότι είμαστε παραστρατημένοι!
ΦΡΆΝΣΙΣ.- Τι είναι αυτά που λες; Αυτή η αηδιαστική λέξη δεν βγήκε από το ευγενικό της στόμα.
ΕΛΙ.- Με αυτά τα γράμματα όχι, αλλά σου λέω ότι το σκέφτεται.
ΦΡΆΝΣΙΣ.- Πού το ξέρεις;
ΕΛΙ.- Άφηνε συνέχεια υπονοούμενα. Ότι είναι μια γυναίκα μοντέρνα, ότι φαίνεται η ευαισθησία μας… Όταν μπήκε, το πρώτο πράγμα που έκανε ήταν να κοιτάξει το κρεβάτι. Σίγουρα νομίζει ότι κοιμόμαστε μαζί!
ΦΡΆΝΣΙΣ.- Αφού μαζί κοιμόμαστε.
ΕΛΙ.- Όταν λέω μαζί, εννοώ… μαζί… καταλαβαίνεις… Έφτασε να φαντάζεται ότι ιδρώνουμε σαν ζώα!
ΦΡΆΝΣΙΣ.- Εσύ πάντως ιδρώνεις πολύ. Χθες το βράδυ ήμουν έτοιμος να σου δώσω μια κλοτσιά και να σε πετάξω στο πάτωμα. Ιδρώνεις και μουσκεύεις τα σεντόνια.
ΕΛΙ.- Ιδρώνω γιατί κολλάς πάνω μου σαν βδέλλα. Με αγκαλιάζεις όπως αγκαλιάζουμε ένα σωσίβιο μέσα στην τρικυμία.
ΦΡΆΝΣΙΣ.- Ονειρευόμουν ότι πνιγόμαστε.
ΕΛΙ.- Ο Τιτανικός είναι το ασφαλέστερο πλοίο στον κόσμο, το άκουσες. Είναι αβύθιστο!
ΦΡΆΝΣΙΣ.- Πάντως στον εφιάλτη μου ήμασταν στη μέση του πουθενά με νερό γύρω γύρω και υπήρχε μόνο ένα σωσίβιο. Τσακωνόμασταν ποιος θα το πάρει. Εγώ κολυμπούσα με όλες μου τις δυνάμεις και σε έσπρωχνα με τα πόδια μου προς τα κάτω.
ΕΛΙ.-Και;
ΦΡΆΝΣΙΣ.- Ευτυχώς σώθηκα την τελευταία στιγμή.
ΕΛΙ.- Κι εγώ;
ΦΡΆΝΣΙΣ.- Έπρεπε να ήσουν λίγο πιο σβέλτος.
ΕΛΙ.- Με σκότωσες;
ΦΡΆΝΣΙΣ.- Έλα καημένε τώρα, ένα όνειρο ήταν.
ΕΛΙ.- Σου απαγορεύω να με ξανασκοτώσεις! Ακούς; Στο απαγορεύω!
ΦΡΆΝΣΙΣ.- Δεν κάνουμε ό,τι θέλουμε στα όνειρα. Και πολύ περισσότερο στους εφιάλτες.
ΕΛΙ.- Είσαι ένας κακός οιωνός.
ΦΡΆΝΣΙΣ.- Εγώ είμαι αυτός που φοβάται το νερό.
ΕΛΙ.- Να πνιγόσουν εσύ λοιπόν, αντί να στείλεις εμένα στον πάτο του ωκεανού!
ΦΡΆΝΣΙΣ.- Εσύ λύσσαξες μ’ αυτό το ταξίδι.
ΕΛΙ.- Γιατί εδώ βρίσκεται η αρχή της νέας μας ζωής. Ένα πέλαγος από ευκαιρίες, θα μπορούσαμε να πούμε.
ΦΡΆΝΣΙΣ.- Και όλα πάνε όπως τα σχεδίασες. Τίποτα δεν πρόκειται να μας χαλάσει τα σχέδια, γι’ αυτό σταμάτα να γκρινιάζεις για όλα.
ΕΛΙ.- Ποιος ονειρεύτηκε ότι πέθαινα; Εσύ!
ΦΡΆΝΣΙΣ.- Και ποιος έχει τέσσερις μέρες το στομάχι στο στόμα; Εγώ!
ΕΛΙ.- Θα συγκρίνεις τώρα τον εμετούλη σου με τον θάνατο μου στην κατάψυξη;
ΦΡΆΝΣΙΣ.- Δεν προλάβαινες να καταψυχθείς, πέθαινες νωρίτερα.
ΕΛΙ.- Σκάσε επιτέλους!
ΦΡΆΝΣΙΣ.- Τς τς τς! Τι τρόποι!
ΕΛΙ.- Απόψε δεν πρόκειται να κοιμηθείς, ακούς; Θα τη βγάλεις ξάγρυπνος όλη τη νύχτα.
ΦΡΆΝΣΙΣ.- Μάλλον στην τουαλέτα θα τη βγάλω, με το κεφάλι στη λεκάνη.
ΕΛΙ.- Με το μπαρντόν, λέει ο κόσμος.
ΦΡΆΝΣΙΣ.- Τώρα είμαστε μόνοι μας. Σταμάτα να φέρεσαι σαν γελοίος λεφτάς.
ΕΛΙ.- Αυτό πάλι πού το βάζεις; Πώς μπορεί να λέει η Λολίτα ότι εμείς οι φτωχοί δεν μπορούμε να είμαστε ευτυχισμένοι;
ΦΡΆΝΣΙΣ.- Κοίταξέ μας. Δεν είμαστε ο ορισμός της ευτυχίας;
ΕΛΙ.- Εγώ είμαι πολύ ευχαριστημένος με τη ζωή μου!
ΦΡΆΝΣΙΣ.- Πριν από μια βδομάδα τσακωνόμασταν με τα ποντίκια για ένα ξεροκόμματο.
ΕΛΙ.- Και τώρα είμαστε μέσα στα μετάξια, τα ασήμια και τα μαόνια. Κι όλα αυτά χάρη στην εξυπνάδα μου.
ΦΡΆΝΣΙΣ.- Είχες τύχη βουνό μ’ εκείνο το άλογο. Η ζωή μας πάντως είναι για κλάματα.
ΕΛΙ.- Ήταν για κλάματα! Τώρα είμαστε έτοιμοι να αλλάξουμε πορεία. Άκουσες για τα ζαφείρια και τα μαργαριτάρια; Κολυμπάνε στο χρήμα οι φίλοι μας!
ΦΡΆΝΣΙΣ.- (μιμείται τη ΛΟΛΙΤΑ) “Τα κοσμήματα με λατρεύουν”
ΕΛΙ.- Κι εμείς λατρεύουμε τα κοσμήματα.
ΦΡΆΝΣΙΣ.- Άσε που είναι και γείτονες. Ούτε δυο μέτρα διάδρομος δεν μας χωρίζει.
ΕΛΙ.- Πρέπει να συνεχίσουμε το σχέδιο που μας έφερε ως εδώ. Πρώτα, πρέπει να μάθουμε πότε θα φύγουν από τον κοιτώνα τους.
ΦΡΆΝΣΙΣ.- Από τον κοιτώνα τους, λέει! Νομίζεις ότι επειδή φόρεσες γραβάτα έγινες κύριος;
ΕΛΙ.- Αν πρέπει να φαινόμαστε λεφτάδες, χρειάζεται εξάσκηση.
ΦΡΆΝΣΙΣ.- Χαίρω πολύ για τη γνωριμία, δον Ελισέο …
ΕΛΙ.- Κορόιδευε εσύ, δεν με πειράζει, το πιο σημαντικό τώρα είναι να μάθουμε πότε θα είναι ελεύθερο το πεδίο για να βρούμε τα κοσμήματα.
ΦΡΆΝΣΙΣ.- Αυτό θα ήταν πολύ εύκολο, αν δεν είχες δεχτεί την πρόσκληση για δείπνο με τον καπετάνιο. Θα ήταν η τέλεια στιγμή.
ΕΛΙ.- Πρέπει να πάμε για να μην κινήσουμε υποψίες.
ΦΡΆΝΣΙΣ.- Φοβερό σχέδιο! Βρε, άμα φάμε όλοι μαζί και μετά φύγουμε όλοι μαζί και μετά γυρίσουμε όλοι μαζί, πώς θα μπούμε χωρίς να είναι κανείς στην καμπίνα τους;
ΕΛΙ.- Άσε με να σκεφτώ.
ΦΡΆΝΣΙΣ.- Και κάτι άλλο: το δείπνο είναι επίσημο, κι εμείς οι δυο χρησιμοποιούμε τα μαχαιροπήρουνα λες και είναι όπλα για μονομαχία. Το βλέπω εγώ, θα μας τσακώσουν.
ΕΛΙ.- Έχω φέρει βιβλίο με οδηγίες χρήσεως.
ΦΡΆΝΣΙΣ.- Εσύ, έφερες βιβλίο, εσύ; Το μόνο πράγμα που έχεις διαβάσει στη ζωή σου είναι οι λίστες με τα στοιχήματα για τις ιπποδρομίες.
ΕΛΙ.- Πληρώσαμε για τα εισιτήρια όσα θα βγάζαμε σε δέκα ζωές. Δεν θα έχανα τέτοια ευκαιρία μόνο και μόνο επειδή δεν ξέρω πώς να φερθώ σε ένα επίσημο τραπέζι.