skip to Main Content
Των Μαρκ Ανζελέτ και Αλέχο Λέβις
Εάν η αθανασία ήταν μια επιλογή, θα θέλαμε να είμαστε αθάνατοι; Μια φουτουριστική δραματική κωμωδία που περιστρέφεται γύρω από το θέμα της αθανασίας. Ένα έργο που ρωτάει για τα πιο βασικά πράγματα στη ζωή μας, μέσα από το πρίσμα ενός νέου μοντέλου ζωής. Μιας ζωής χωρίς χρονικά όρια. Χωρίς φόβο θανάτου. Η αγάπη μπορεί να κρατήσει για πάντα; Υπάρχει βιασύνη αν δεν υπάρχει θάνατος; Υπάρχουν φιλοδοξίες αν δεν υπάρχει χρονικό όριο για να πάρουμε αυτό που θέλουμε;
Ένας μονόλογος στον οποίο ο ηθοποιός πρέπει να υποδυθεί ένα πλήθος χαρακτήρων που απολαμβάνουν, υφίστανται ή αντιμετωπίζουν την αθανασία, από τον άνεργο Θάνατο, που το έχει ρίξει στο ποτό, μέχρι τον πατέρα που θέλει επιτέλους να διώξει από το σπίτι τον 365 χρόνων γιο του που μένει ακόμα με τους γονείς του.
Απόσπασμα του έργου
ΣΚΗΝΗ 11
ΕΝ ΤΩ ΜΕΤΑΞΥ ΣΤΟ ΒΑΤΙΚΑΝ’Ο…
(Ένας Δημοσιογράφος, μπαίνει στο Βατικανό)
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΆΦΟΣ
(Μιλάει πολύ γρήγορα. Λίγο σνομπ. Λίγο κοκαϊνομανής)
Αυτό λοιπόν είναι το μυθικό Βατικανό; Μπλινγκ Μπλινγκ! Πρέπει να ήταν γαμάτο στις δόξες του, ε; χαχαχα! Πολύ ταπεινό, αυτό να λέγεται! Με όλο τον σεβασμό, Ιωάννη Παύλο XXL, ξεμένετε από πιστούς. Ας μιλήσουμε καθαρά: το κελεπούρι τελείωσε. Πάρτε το απόφαση. Τώρα οι θεοί είμαστε εμείς, οι άνθρωποι. ΜΠΟΥΜ! Ποιος έχει ανάγκη να πιστεύει αυτό το παραμύθι με την Άγία Τριάδα, τον Αδάμ και την Εύα, την Παρθένο, την Ανάσταση του Χριστού, τον περίπατο επί της θαλάσσης, την υπόσχεση του Παραδείσου και “άφετε τα παιδία ελθείν προς με”… Τώρα δεν κολλάει. Την αιώνια ζωή την έχουμε ζωντανοί, οπότε, γιατί να περιμένουμε μιαν άλλη που δεν ξέρουμε καν αν υπάρχει στ’ αλήθεια; Είχε τη γοητεία του όλο αυτό, δεν λέω. Είχατε τη συγγνώμη, good, τον παράδεισο, very good,… Πολλά “claims”. Αλλά το “hit” σας ήταν ότι δημιουργήσατε μια ανάγκη, κάποιες συνήθειες για ένα ευρύτατο “target”, και το πετύχατε επειδή ελέγχατε τον φόβο! “Όποιος ελέγχει τον φόβο, ελέγχει τον κόσμο”, κι εσείς είχατε υπέρ σας τον φόβο του θανάτου! Τώρα όμως… ουπς! Δεν υπάρχει πια θάνατος. Γι’ αυτό και δεν μας μένει άλλη λύση από το να δημιουργήσουμε ένα νέο “Aproach”. Πρέπει να ξανακερδίσουμε τον φόβο! Πρέπει να ξανακερδίσουμε τον θάνατο! “Να κάνουμε τον θάνατο ξανά μεγάλο”! Ας μη φοβάται η αγιότης σας, θα καταφέρουμε να δημιουργήσουμε ένα “Remake” του θανάτου που θα γλύφεις και τα δάχτυλά σου! Και μόνο που το σκέφτομαι ερεθίζομαι! Γιατί φοράνε κόκκινα; Είναι υπερήρωες; Καρδινάλιοι; Τα “Reports” μας δείχνουν ότι είμαστε μπροστά σε ένα “Push” άνευ προηγουμένου, ηρεμήστε όμως Πάπα ΧΧL, εγώ γι’ αυτό είμαι εδώ! “Impossible is nothing”, αυτό είναι το σύνθημά μου! Θυμάστε την τελευταία διαφήμιση της Φάντα; “Αν πίνεις αλκοόλ, είσαι αλκοολικός. Γι’ αυτό, πιες Φάντα, και θα γίνεις φανταστικός!” Δική μου είναι. ΜΠΟΥΜ! Ως “Media planner” θα έψαχνα ένα καλό Branding για να προκαλέσω engagement, πρέπει να δημιουργήσουμε ένα ρεύμα σκέψης, μια πεποίθηση: και να την ενισχύσουμε με υπερασπιστές που έχουν την εμπιστοσύνη του “Target”: παπάδες, επίσκοπους, πάπες, γιουτιούμπερς… “influencers” γενικά. Εμείς οι άνθρωποι πια δεν πεθαίνουμε! Είναι γεγονός. It s a fact! Θα ζήσουμε στους αιώνες των αιώνων, αμήν. Πού, όμως; Ναι, στη γη. Και ο πλανήτης; Υπερπληθυσμός, υπερεκμετάλλευση, ρύπανση, ερημοποίηση, ενεργά μπιφιντούς… Τιμωρούμε τη γη! Είναι μια εκατόμβη, είναι η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ! ΜΠΟΥΜ! Μας τιμωρεί ο Θεός για τη μεγάλη ματαιοδοξία μας: να είμαστε αθάνατοι. Απόφθεγμα: (Σηκώνει τα μανίκια του, διαβάζει από ένα τατουάζ στον πήχη του χεριού του) “Και θα τιμωρήσω με μανιώδη θυμό αυτούς που θέλουν να δηλητηριάσουν και να καταστρέψουν τα αδέλφια Μου! Και θα ξέρεις ότι το όνομά Μου, είναι Ιεχωβάς όταν στρέψω την εκδίκησή μου πάνω σ’ αυτούς!” Πράξη πρώτη. Σκηνή τρίτη. Pulp Fiction.
Η αθανασία δεν αρέσει καθόλου στον μουσάτο γέροντα. Προσοχή όμως, υπάρχει ελπίδα! Αυτό είναι το τελευταίο που χάνεται, καλά δεν λέω, Πάπι; Θέλεις τη συγχώρεση; No problem! Αν οι γονείς σταματήσουν να κάνουν τα παιδιά τους αθάνατα δίνοντάς τους το αρκουδάκι(*) θα μπορούσαμε να σώσουμε τη γη από την οργή του θεού. Κακά το αρκουδάκι, φτου κακά!! Αν πάρεις ως παράδειγμα τον θεό και αφήσεις τον γιο σου να γίνει θνητός, αν πιστεύεις, αν έχεις πίστη, αν πηγαίνεις στην εκκλησία, αν κάνεις δωρεές, αν προσεύχεσαι, αν τα κάνεις όλα αυτά…Θα πας στον παράδεισο! Και ο Παράδεισος είναι cool! Αυτό είναι το μήνυμα που πρέπει να μεταδώσουμε! Η καλοσύνη του θεού, γιατί όταν κερδίζεις την αγάπη του είναι αγαθός, εγκάρδιος και καπνίζει μαριχουάνα, σου έχει ετοιμάσει μια αθανασία πολυτελείας! Μια αιωνιότητα ΣΟΥΠΕΡ ΛΟΥΞ! Αυτός ο παράδεισος πρέπει να είναι κάτι πολύ “φιλόδοξο”, πρέπει να τον παρουσιάσουμε σαν κάτι ποθητό… ναι… λίγο ρετρό, με τη γεύση που είχε πάντα αλλά μοντέρνο, δυναμικό, νέο, βίντατζ, σέξι, hot, fresh, cool,… θα μπορούσαμε να ξαναφέρουμε στη μόδα παλιά τραγούδια, από αυτά που παίζονταν με μουσικά όργανα και τραγουδούσαν πολλά νεγράκια τυφλά και φτωχά και μιλούσαν για τον ουρανό και τέτοιες βλακείες, We are the world /We are the children… Αυτά τα γκράφιτι… είναι του Banksy…; Είναι τόσο “21ος αιώνας”! Ποιανού; Του Μιχαήλ Άγγελου; Έτσι τον έλεγαν τον συνάδελφο; Μιχαήλ Άγγελο; Τι ήταν, γκραφιτάς από τη Βενεζουέλα; Ένα χεράκι βάψιμο δεν θα του πήγαινε άσχημα.
Μια στρώση άσπρο και τέρμα. Πιο φωτεινό, πιο mindfullness. Και να φτιάξετε μπλουζάκια με το πρόσωπο του Χριστού! Merchandising με το πρόσωπό του και το σύνθημα “ΕΚΕΙΝΟΣ ΠΕΘΑΝΕ ΓΙΑ ΣΕΝΑ”. Ναι, γιατί απαρνήθηκε την αθανασία του αποκλειστικά και μόνο “Για σένα”. Χρειαζόμαστε έναν τύπο γοητευτικό. Να τον βλέπει ο άλλος και να σκέφτεται: Μαλάκα, αν αυτός ο “FUCKER” απαρνήθηκε την αθανασία για μένα, τότε μπορώ κι εγώ να την απαρνηθώ! Και θα βγάλουμε και μια “Χριστούλα”, σε εκδοχές από όλες τις φυλές, Χριστούλα λευκή, Χριστούλα μαύρη, Χριστούλα λεσβία… για να μην πληγώσουμε τις ευαισθησίες, αφού ξέρουμε πόσο ευαίσθητες είναι οι πλειοψηφίες τελευταία. Πρέπει να κάνουμε μια σειρά, HBO, που να βλέπουμε ότι στον παράδεισο οι άνθρωποι περνάνε τέλεια, με όλες τις πολυτέλειες, ελεύθερο σεξ, λευκός καπνός Πάπι… (…). Hello!! Ποιος δεν θα ήθελε να ζει σε ένα τέτοιο μέρος; Στην επίγεια αθανασία μας δεν υπάρχει χώρος για τη φαντασία, πρώτα οι άνθρωποι μπορούσαν να φανταστούν πώς θα ήταν η αιωνιότητα, τώρα είναι όλα τόσο μπανάλ, τόσο 3D! Ας δώσουμε τη φαντασία πίσω στον λαό!
*εννοεί μια καραμέλα-αρκουδάκι που δίνουν οι γονείς στα παιδιά τους και γίνονται αθάνατα.
Back To Top