- Βραβείο FATEX 2006
- Τιμητική διάκριση του Βραβείου Λόπε δε Βέγα 2006
Στην Αριζόνα, ένα ζευγάρι Αμερικανών συμμετέχει στο κρατικό πρόγραμμα για την αναχαίτιση των μεξικανών μεταναστών και περιμένει κάτω από τον καυτό ήλιο τής ομώνυμης ερήμου τους γείτονες-“εισβολείς” με εμφανείς προθέσεις. Μακριά από την καθημερινή τους ρουτίνα, ο Τζωρτζ και η Μάργκαρετ βρίσκονται αντιμέτωποι όχι μόνο με τους “εισβολείς” της ερήμου, αλλά κυρίως με την έρημο της σχέσης τους και της ζωής τους με αποτέλεσμα τα πράγματα να πάρουν απρόβλεπτη τροπή…
Το έργο ανέβηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα τον Μάιο του 2009 από την Ομάδα Ούγκα Κλάρα στη Θεσσαλονίκη σε σκηνοθεσία Δημήτρη Σακατζή. Οι παραστάσεις επαναλήφθηκαν και το φθινόπωρο του 2009.
Απόσπασμα του έργου
6
Η Μάργκαρετ βάφει τα νύχια των ποδιών της. Ο Τζωρτζ παρατηρεί τον ορίζοντα.
Μάργκαρετ: Τζωρτζ …
Τζωρτζ : Τι είναι;
Μάργκαρετ: Μπορεί …
Τζωρτζ: Μπορεί;
Μάργκαρετ: Μπορεί να θέλουν να ξεφύγουν από κάτι. Ο παππούς μου αγαπούσε τη χώρα του, αλλά αναγκάστηκε να έρθει εδώ. Πάντα νοσταλγούσε την πατρίδα του. Και ο δικός σου τραγουδούσε παλιά ερωτικά τραγούδια ποτισμένα με βότκα και πότε πότε με δάκρυα.
Τζωρτζ: Μάργκαρετ, ο παππούς σου, ο παππούς μου… Και οι δυο τους μπήκαν εδώ από εκεί που έπρεπε να μπουν, με τον σωστό τρόπο, με οδηγό τον νόμο… Αυτοί όμως, αυτοί είναι σαν… Σαν… (αναστενάζει) Πρέπει να σου δώσω ένα παράδειγμα …
Μάργκαρετ: Ναι, Τζωρτζ, κάν’ το… Θα με βοηθήσεις πολύ αν το κάνεις.
Σιωπή.
Τζωρτζ: Είναι σαν φίδια. Ναι, αυτό είναι, φίδια της ερήμου. Γεμάτα με το θανάσιμο δηλητήριο του φθόνου και της απληστίας… Σέρνονται ώσπου να φτάσουν κάτω από το κρεβάτι σου… Ώσπου να είναι πια πολύ αργά και…
Μάργκαρετ: Είσαι σίγουρος ότι είναι πια πολύ αργά;
Τζωρτζ: Και βέβαια! Πώς μπορείς να αμφισβητείς, ότι…
Μάργκαρετ: Μη θυμώνεις, αγάπη μου, εγώ…
Τζωρτζ: Είμαστε γείτονες του πλανήτη Γη που παρακολουθούν άλλους γείτονες και στοχάζονται για τα σύνορα …
Μάργκαρετ: Είμαστε γείτονες του πλανήτη Γη που παρακολουθούν άλλους γείτονες και στοχάζονται για τα σύνορα …
Σιωπή.
Μάργκαρετ: Ωστόσο …
Τζωρτζ: Μάργκαρετ, δεν μου αρέσει να λες “ωστόσο”. Το ξέρεις …
Μάργκαρετ: Το ξέρω. Αλλά …
Τζωρτζ: Ούτε “αλλά” μου αρέσει να λες. Στο σχέδιο υπάρχει μεγάλη αντίδραση ενάντια σε αυτές τις δύο λέξεις και …
Μάργκαρετ: Εκείνοι δεν πρέπει να μάθουν πως τις χρησιμοποίησα. Εσύ δεν θα πεις τίποτα, έτσι δεν είναι Τζωρτζ;
Τζωρτζ: Εγώ; Όχι, και βέβαια όχι, για όνομα του Θεού. Για ποιον με πέρασες;
Μάργκαρετ: Σ’ ευχαριστώ πολύ… Τότε… Όμως… Δεν είναι και αυτοί παιδιά του Θεού;
Τζωρτζ: Ορίστε;
Μάργκαρετ: Παιδιά του Θεού …
Τζωρτζ: Δεν είμαι σίγουρος γι’ αυτό… Εσύ είσαι;
Μάργκαρετ: Έχω αμφιβολίες.
Τζωρτζ: Η Αγία Γραφή δεν αναφέρει τίποτε σχετικό.
Μάργκαρετ: Η Αγία Γραφή λέει πως είμαστε όλοι παιδιά του Θεού.
Τζωρτζ: Αυτοί όχι. Σίγουρα.
Ο Τζωρτζ παίρνει τη Βίβλο που βρίσκεται πάνω στο τραπεζάκι.
Τζωρτζ: Την Αγία Γραφή την ξέρω απέξω κι ανακατωτά. Την ξέρω. Εδώ μέσα δεν υπάρχει ούτε μια γραμμή που να αναφέρεται σε αυτούς. Και αυτό σημαίνει πως ο Θεός δεν τους θεωρεί παιδιά του.
Σιωπή.
Μάργκαρετ: Θέλεις να σου διαβάσω το άρθρο του Reader´s για μια φάλαινα 50 τόνων που εξώκειλε στο Λονγκ Άιλαντ; Ευτυχώς μια οργάνωση μη κυβερνητική μπόρεσε να τη σώσει… Είναι απίστευτο πως σε τέτοιες περιπτώσεις η κυβέρνηση νίπτει τας χείρας της. Χρειάστηκε να αγωνιστούν οι εθελοντές για να…
Τζωρτζ: (Τη διακόπτει) Εθελοντές όπως εμείς …
Μάργκαρετ: Ναι, εθελοντές όπως εμείς που αγωνίζονται για…
Τζωρτζ: (Τη διακόπτει) Αγωνίζονται για να μπουν όλα στη θέση τους.
Μάργκαρετ : Για να μπουν όλα στη θέση τους.
Τζωρτζ: (Τη διακόπτει) Για να αποκατασταθεί η τάξη.
Μάργκαρετ: Να αποκατασταθεί η τάξη… Την καημένη τη φάλαινα, ε Τζωρτζ;
Σιωπή.