των Ιγνάθιο δελ Μοράλ και Μαργαρίτα Σάντσεθ
Σπονδυλωτή κωμωδία με θέμα τις δίαιτες και γενικότερα την προσπάθεια των γυναικών να διατηρηθούν κομψές με οποιοδήποτε τίμημα. Μια ιστορία για γυναίκες που είναι ή νομίζουν πως είναι υπέρβαρες… κυρίως για τις δεύτερες… Μια κωμωδία για γυναίκες που αγαπούν το φαγητό, άντρες που αγαπούν τις ζουμερές γυναίκες και για όλους αυτούς που… μισούν τη ζυγαριά!
Ένα από τα μονόπρακτα του έργου
Η ΑΝΝΑ ΜΑΡΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΨΥΓΕΙΟ
Υπό τους ήχους μιας μουσικής, ένας άντρας μεταφέρει ένα ψυγείο στη σκηνή. Κοιτάζει γύρω γύρω τον χώρο για να δει πού θα το τοποθετήσει.Η Άννα Μαρία βγαίνει για να συναντήσει τον μεταφορέα του ψυγείου χοροπηδώντας χαρούμενη γύρω του. Τελικά εκείνος τοποθετεί το ψυγείο εκεί που του δείχνει η Άννα Μαρία και τακτοποιεί κάποια καλώδια. Απλώνει το χέρι για να πάρει φιλοδώρημα. Κοιτάζει δυσαρεστημένος το φιλοδώρημα και βγαίνει από τη σκηνή αφήνοντας την ανυπόμονη Άννα Μαρία δίπλα στο ψυγείο να διαβάζει το γράμμα του αντρούλη της. Στο βάθος ακούγεται το τικ τακ του ρολογιού.
ΦΩΝΗ ΣΥΖΥΓΟΥ ΟFF: Γλυκό μου μωράκι: Για να σε βοηθήσω να διορθώσεις τα μικρά προβληματάκια που έχεις με το βάρος σου, αποφάσισα να σου στείλω από την Ιαπωνία αυτή τη νέα εφεύρεση, που θα σε βοηθήσει, αν σε εγκαταλείψει η δύναμη της θέλησης. Για να δούμε, όταν γυρίσω θα βρω την κουκλίτσα μου λεπτούλα λεπτούλα όπως τον καιρό που φλερτάραμε;Πολλά φιλάκια από το σκληρό σου αρκουδάκι Υ.Γ. Όταν έρθω θέλω να με υποδεχτείς με τα εσώρουχα που σου έφερα από το Χονγκ Κονγκ.Το αγαπημένο σου κολοκυθάκι
Η Άννα Μαρία σφίγγει το γράμμα πάνω στην καρδιά της και έπειτα κοιτάζει με περιέργεια το ψυγείο.
ΑΝΝΑ ΜΑΡΙΑ OFF: Τι να είναι άραγε αυτή η μυστήρια εφεύρεση που μου λέει το κολοκυθάκι μου στο γράμμα; Λες αυτό το μαραφέτι να μου κόψει την τρομερή πείνα που έχω μέρα νύχτα; Α καλά που το θυμήθηκα! Πεινάω… θέλω να φάω, αλλά δεν πρέπει….. Ε, καλά τώρα, ένα κομματάκι δε θα με πειράξει…Ο ενδοκρινολόγος όμως μου είπε πως πρέπει να έχω δύναμη θέλησης… Ε, κι αν φάω ένα τόσο κομματάκι βούτυρο; Πώς θα βάλω όμως τα εσώρουχα από το Χονγκ Κονγκ; Ναι, αλλά έχω τέτοια πείνα… τ’ αντεράκια μου κάνουν γρου γρου. Και τι θα πει το σκληρό μου αρκουδάκι όταν γυρίσει και με βρει χοντρούλα χοντρούλα; Καλά, θα φάω τώρα λιγάκι, και μετά δεν θα φάω κολατσιό. Εντάξει!
Κατευθύνεται στο ψυγείο και το ανοίγει. Τότε ανάβει ένα κόκκινο φως, χτυπάει συναγερμός και ακούγεται μια τρομερή φωνή.
ΨΥΓΕΙΟ: Άννα Μαρία, μην είσαι άτακτη! Θυμάσαι τι είπε ο γιατρός… Κακό κορίτσι!
Η Άννα Μαρία υποχωρεί έκπληκτη κοιτάζοντας το ψυγείο. Ακούμε το τικ τακ του ρολογιού. Η Άννα Μαία σηκώνει τους ώμους της και πηγαίνει αποφασισμένη να πάρει από την ψωμιέρα ένα κομμάτι ψωμί. Πάει να βάλει μαρμελάδα αλλά βλέπει ότι το βάζο είναι άδειο. Διστάζει λίγο και κατευθύνεται προς το ψυγείο αλλά μόλις πάει να το ανοίξει ακούμε πάλι τη φωνή.
ΨΥΓΕΙΟ: Άννα Μαρία είσαι πολύ κακό κορίτσι! Το σκληρό σου αρκουδάκι σου είπε να μην τρως, και δεν πρέπει να τρως!! Λαίμαργη!
Η Άννα Μαρία οπισθοχωρεί τρομαγμένη και κάθεται σ’ένα σκαμνί. Μένει να κοιτάζει το ψυγείο. Ακούμε το τικ τακ του ρολογιού. Φέρνει τα χέρια στην κοιλιά της σε μια συμβατική χειρονομία πείνας. Αποφασίζει. Σηκώνεται και πλησιάζει σιγά σιγά το ψυγείο. Το φως αναβοσβήνει. Προχωράει και τελικά ανοίγει το ψυγείο.
ΨΥΓΕΙΟ: Γουρούναααααα!!!!! Καλά μόνο αυτό σκέφτεσαι; Θες να καταντήσεις φώκια; Βρομιάρα…Κοιλιόδουλη!!Πως να μη στα φορέσει ο άντρας σου με την πρώτη γραμματέα που θα βρεθεί μπροστά του, αφού έχεις γίνει σαν λιποστιβάδα; (Κλείνει την πόρτα του ψυγείου αλλά η φωνή συνεχίζει) Δεν μαζεύεσαι με τίποτα, μόνο το φαΐ σκέφτεσαι. Κήτος! Φάλαινα!
Οπισθοχωρεί και κάθεται κοιτάζοντας το ψυγείο με τρόμο προσπαθεί να πλησιάσει το ψυγείο από τα πλάγια.
Σε βλέπω, χαζοβιόλα! Μην τολμήσεις να κάνεις τίποτα!
Νέες προσπάθειες της ΄Αννα Μαρίας.
Δεν έχεις κουκούτσι μυαλό, μόνο να τρως θέλεις;Νομίζεις πως δεν σε βλέπω ηλίθια; Εκτός από χοντρή είσαι και κακομοίρα! Μόνο στομάχι έχεις και παχύ έντερο. Όλο να χλαπακιάζεις σκέφτεσαι! Μου προκαλείς αηδία.
Οπλίζεται με θάρρος και πάει να βγάλει το ψυγείο από την πρίζα∙ πετάγονται σπίθες και τη χτυπάει το ρεύμα- το ψυγείο γελάει – είναι τρομοκρατημένη και απελπισμένη- ξαφνικά της έρχεται μια ιδέα. Βγάζει κάποια εργαλεία και αρχίζει να μαστορεύει από πίσω το ψυγείο.
ΨΥΓΕΙΟ: Τι πας να κάνεις; Σε προειδοποιώ. Μην το κάνεις… Μην το κάνεις…
Η φωνή του ψυγείου επαναλαμβάνει τα τελευταία λόγια όλο και πιο αδύναμα. Η Αννα Μαρία αναστενάζει με ανακούφιση.
ΑΝΝΑ ΜΑΡΙΑ: (ΟFF) Ουφ! Επιτέλους! Θα μπορέσω να ανοίξω το καταραμένο το ψυγείο, να φάω ένα κομματάκι βούτυρο, μια μπουκίτσα τυράκι, να τσιμπήσω λίγο σαλαμάκι ή κάτι άλλο για να γεμίσω την κοιλίτσα μου… Πεινάει το μωράκι.
Η Αννα Μαρία ανοίγει ευτυχισμένη το ψυγείο και τότε, από μια κρύπτη του βγαίνουν χέρια με νύχια τεράστια σαν του Φρέντυ Κρούγκερ που αρπάζουν την καημένη την Άννα Μαρία από τον λαιμό και τη σφίγγουν ενώ ταυτόχρονα ακούγεται μια φωνή που λέει:
ΦΩΝΗ ΠΛΑΣΙΕ OFF: Και επιπλέον, το σύστημά μας είναι εφοδιασμένο με έναν ειδικό μηχανισμό για τους αμετανόητους. Εμπιστευθείτε μας! Δε θα σας απογοητεύσουμε!
Κι ενώ τα χέρια δολοφονούν την Άννα Μαρία, σβήνει αργά το φως. Η Άννα Μαρία ουρλιάζει και χτυπιέται.