της Λιουίζα Κουνιγιέ
3 πρόσωπα: 2 γυναίκες και ένας άνδρας, όλοι απροσδιόριστης ηλικίας, οπωσδήποτε πάνω από 35
Το έργο γράφτηκε το 2005 και έκανε πρεμιέρα στη Βαρκελώνη την ίδια χρονιά, στο Teatre Lliure σε σκηνοθεσία της Λούρδες Μπάρμπα.
https://elpais.com/diario/2005/02/28/catalunya/1109556450_850215.html
Τον Ιανουάριο του 2020 ανέβηκε στην Κομεντί Φρανσέζ σε μετάφραση του Λωράν Γκαλιάρντο και σκηνοθεσία του Τόμι Μιλιό.
https://www.comedie-francaise.fr/fr/evenements/massacre-19-20#
Περίληψη
Μια διαζευγμένη καθηγήτρια πανεπιστημίου αναζητά την ηρεμία σε ένα απομονωμένο ορεινό ξενοδοχείο. Η ιδιοκτήτρια του ξενοδοχείου προσπαθεί να την πείσει να αλλάξει κατάλυμα γιατί είναι η μοναδική πελάτισσα και το ξενοδοχείο θα κλείσει, η καθηγήτρια όμως επιμένει να μείνει.
Η πλοκή εκτυλίσσεται σε 7 σκηνές, καθεμιά από τις οποίες διαδραματίζεται ένα βράδυ, από την Κυριακή ως το Σάββατο μιας εβδομάδας. Οι δυο γυναίκες συναντιούνται πάντα την ίδια ώρα, μετά το δείπνο, στο σαλόνι του ξενοδοχείου και συζητούν τις απλές καθημερινές καταστάσεις που γεμίζουν τη ζωή της καθεμιάς τους, ενώ οι θεατές μαθαίνουν κάθε μέρα κάποιες πρόσθετες πληροφορίες για καθεμιά από αυτές. Οι συναντήσεις τους έχουν κάτι το τελετουργικό.
Η εμφάνιση ενός άνδρα που ζητάει βοήθεια μετά από ένα ατύχημα την Παρασκευή το βράδυ, θα διαλύσει την ηρεμία των προηγούμενων ημερών και θα οδηγήσει τα πράγματα σε απρόβλεπτες και καταλυτικές εξελίξεις και για τα τρία πρόσωπα.
Απόσπασμα του έργου
(Χτυπάει το κουδούνι της εξώπορτας. Παύση)
H- Δεν θα δείτε ποιος είναι;
(Μεγάλη παύση. Ξαναχτυπάει το κουδούνι. Η Δ σηκώνεται και βγαίνει από τη σκηνή. Παύση. Η H παίρνει τον σφυγμό της. Μεγάλη παύση. Μπαίνει ο Α)
A- Καλησπέρα.
H- Καλησπέρα.
A- Σας πειράζει να…; (Παίρνει την καρέκλα στην οποία καθόταν η Δ)
H- Όχι.
(Ο A παίρνει την καρέκλα και κάθεται σε άλλο τραπέζι, μπαίνει η Δ με άλλη καρέκλα)
Δ- A, έχετε καρέκλα…
A- Ναι, ευχαριστώ.
(Η Δ αφήνει την καρέκλα κοντά σε ένα άλλο τραπέζι)
Δ- Μου έχει μείνει μια μπίρα αλλά δεν είναι κρύα.
A- Δεν πειράζει, αφήστε το.
Δ- Θέλετε ένα κονιάκ;
A- Όχι, ευχαριστώ.
(Παύση)
Δ- (Στην H) Λέει ότι χτύπησε ένα ελάφι με το αυτοκίνητο στη λεωφόρο και ότι είναι ακόμα ζωντανό.
A- (Στην H) Πετάχτηκε στη μέση του δρόμου, δεν κατάφερα να το αποφύγω… Είναι περίπου τριακόσια μέτρα από εδώ, στην κατεύθυνση προς το χωριό.
Δ- (Στον A) Στη λεωφόρο…
A- (Στη Δ) Ναι, στον παράδρομο της λεωφόρου, δίπλα στο αυτοκίνητο.
(Παύση)
Δ- (Στην H) Μου ζήτησε την καραμπίνα για να το σκοτώσει.
H- (Στον A) Θέλετε να το σκοτώσετε;
A- Δεν υπάρχει άλλη λύση, είναι πολύ βαριά τραυματισμένο… (Παύση) Θα μου δώσετε την καραμπίνα, ναι ή όχι;
H- Έχετε πυροβολήσει ποτέ;
A- Υπηρέτησα στον στρατό…
Δ- Με καραμπίνα;
A- Ορίστε;
Δ- Αν έχετε ρίξει με καραμπίνα, εννοώ …
A- Όχι.
Δ- Αν δεν προσέξετε μπορεί να πυροβολήσετε κανένα πόδι, είναι σκοτάδι.
A- Θα προσέξω.
Δ- Πάνε χρόνια που δεν την έχει χρησιμοποιήσει κανείς. Εξάλλου νομίζω ότι δεν υπάρχουν φυσίγγια.
H- Δεν θα ήταν προτιμότερο να ειδοποιήσετε έναν κτηνίατρο;
Δ- Ο κτηνίατρος λείπει, σε διακοπές.
A- Δεν έχουμε χρόνο να ειδοποιήσουμε κανέναν… Το ελάφι είναι πολύ άσχημα, πρέπει να το κάνω τώρα. (Παύση) Προσπάθησα να το ξαναχτυπήσω με το αυτοκίνητο αλλά δεν μπόρεσα… Δεν καταλαβαίνω πώς έγινε αυτό… Θα έχασε τον προσανατολισμό του με τον αέρα…
Δ- Πού πηγαίνατε;
A- Στην πόλη, με ρωτήσατε και πριν …
Δ- Αν δεν βρίσκατε κανέναν στο ξενοδοχείο τι θα κάνατε;
A- Δεν ξέρω, μάλλον θα γύριζα πίσω στο χωριό… Γιατί με ρωτάτε;
Δ- Έτσι.
A- Έτσι;
Δ- Αύριο θα κλείσω το ξενοδοχείο. Ουσιαστικά είναι ήδη κλειστό.
A- Α, ναι; Γιατί;
Δ- Γιατί ο κόσμος δεν ανεβαίνει πια εδώ πάνω, κι αν ανέβει δεν μένει.
(Παύση)