της Λάουρας Μολπεθέρες
“Ζητείται νέος γύρω στα 30 για συγκατοίκηση. Απαραίτητα χαρακτηριστικά: συμπαθητικός και γοητευτικός, τα υπόλοιπα αδιάφορα. Στείλτε φωτογραφίες και στοιχεία επικοινωνίας.” Αυτή είναι η αγγελία που έβαλε η Κριστίνα για να βρει συγκάτοικο, μια αγγελία που κλείνει μέσα της ένα μυστήριο. Απαντάει στην αγγελία ο Ντιέγκο. Καθώς εκείνος βλέπει το διαμέρισμα, όλα καταρρέουν με την εμφάνιση του Άβελ και μετά της Λούνα. Το έργο διαδραματίζεται σε πραγματικό χρόνο στο ίδιο σκηνικό: ένα διαμέρισμα με μπαλκόνι.
Το Μπαλκόνι με θέα μιλάει για τη συναισθηματική εξάρτηση, για τη δυσκολία να φτιάξεις υγειείς σχέσεις, για την αγάπη που επιβιώνει μετά από έναν χωρισμό … Πραγματεύεται επίσης την ευκολία με την οποία μπορούμε να δούμε τι συμβαίνει στον άλλο, ενώ δυσκολευόμαστε πολύ να δούμε τι συμβαίνει σε εμάς τους ίδιους, γιατί μπαίνουν στη μέση τα συναισθήματα και οι ανασφάλειές μας. Είναι σαν ένα μπαλκόνι με θέα: από το μπαλκόνι μπορούμε να δούμε όλα όσα συμβαίνουν έξω, γύρω μας, εκτός από όσα βρίσκονται πίσω μας, δηλαδή το σπίτι μας (δηλ. μεταφορικά ο εαυτός μας).
Κι όλα αυτά μέσα από το χιούμορ, τα μπλεξίματα, τις πλαστογραφήσεις, τις παρεξηγήσεις και τις μισές αλήθειες που διασκεδάζουν και ταυτόχρονα συγκινούν.
Στο έργο εμφανίζονται ψυχολογικές καταστάσεις όπως προβολή, παρεμπόδιση, αμυντική τακτική, άρνηση ευθύνης, απλή άρνηση, παροδική άρνηση, κυκλική άρνηση και η κορυφαία όλων: η άρνηση της άρνησης. Το έργο λειτουργεί σαν ένα μάθημα ψυχολογίας εξπρές για όλους τους χαρακτήρες στο οποίο μαθαίνουν να εντοπίζουν τα μοτίβα που κατευθύνουν τις συμπεριφορές τους, με τη φωτεινή αλλά και τη σκοτεινή πλευρά τους.
Μια παραληρηματική κωμωδία για άντρες, γυναίκες και τα θολά σύνορα μεταξύ αγάπης και απογοήτευσης.
Ένας διαρκής αγώνας για να καταλάβει κανείς τους άλλους και να βρει την καλύτερη εκδοχή του εαυτού του.
Ένα έργο που καταρρίπτει τα στερεότυπα για τις σχέσεις και το φύλο και βοηθά στον εντοπισμό του συζυγικού DNA.